"Het was raar geweest als je geen
emotie had laten zien,’’ zegt de dochter van zijn overleden vriend na afloop.
Mag dat als professional? Als ritueelbegeleider? Tranen bij een uitvaart? Ook al gaat het om een goede vriend?
Het was een indrukwekkend afscheid. Vlak voor de laatste groet en het uitdragen is er ineens die tsunami van verdriet.
De honderden aanwezigen hebben dan net zitten kijken naar een filmpje dat het voorbije leven illustreert. Topfit was hij, voordat Alzheimer in zijn leven sloop. Hij fietste bergen op en reed lange toerritten. Én hij schaatste de Elfstedentocht.
De slotboodschap van de dienst bevat hoop. Het vormt de opmaat naar een leven zónder hem. Tegelijk hakt het filmpje van zojuist er in. Hij, de ritueelbegeleider/voorganger, maakte het zelf en bekeek het misschien al wel tientallen keren.
Maar hier en nu, op het moment suprème, in deze volle kerk, maakt het plotseling emotie los.
‘’Kun je dat? De dienst leiden?’’, was hem een handvol dagen geleden gevraagd. ‘’Ja,’’ had hij gezegd. Dus parkeerde hij zijn emotie. Hij was een man met een missie.
En nu is het ineens te veel. Diep ademhalen. Rust. Hij laat zijn blik over de mensen gaan. De stilte lijkt oorverdovend. Bij de eerste woorden ná het filmpje slaat zijn stem over.
Hier en nu mag de emotie er zijn, zonder erin te verdrinken. De pauze die hij neemt ervaart hij als veel langer dan de mensen die hij aankijkt.
Dan, door het verdriet heen, vindt hij iets van vastberadenheid terug.
(…) Je kunt tranen laten omdat hij weg is
Of je kunt lachen omdat hij geleefd heeft (…)
Na afloop zit hij er doorheen. Er is zóveel dat in de dagen ervoor binnenboord moest blijven en hard vocht naar een uitweg. Nu kan het niet anders. En mogen de tranen er zijn.
‘’Goed gedaan jochie. Mooi dat het je raakte. Zo menselijk,’’ zegt de vriendin die hem na afloop omhelst.
Er is een indrukwekkende erehaag als zijn vriend naar buiten gedragen wordt. Hier scheiden de wegen definitief.
Als de rouwauto de straat uitrijdt, gaan alle familieleden, vrienden en bekenden naar de locatie waar zijn leven gevierd wordt.
Goede reis vriend, denkt hij. De tranen mochten er zijn.
Komentarze