Over rouw en verlies gaat het. Twee uur lang. Voor vrijwilligers van een zorginstelling. Daar hebben ze er nogal wat van en gelukkig maar. Meer dan zevenhonderd zijn het er. Op deze bijeenkomst komt een fractie van hen af.
Ruim op tijd installeer ik ‘’de techniek’’. Die moet ondersteunend zijn en niet afleiden. Dus moet het kloppen. ‘’Da moe perfect wezen éééj?’’, zou chef-kok Sergio Herman zeggen.
Twee uur lang probeer ik de aandacht vast te houden met een duik in de geschiedenis, met verhalen, afbeeldingen, video en een ‘beetje van mezelf’ met het antwoord op de vraag waarom ik dit doe.
We sluiten af met de documentaire ‘’Rouw om de hoek’’ waarin ik vier vrienden interview over hun rouw en verlies. ‘Op de huid gefilmd’, van héél dichtbij.
Het was een mooie avond. En de volgende keer doe ik het weer anders. Over rouw en verlies raak je nooit uitgepraat.
Comments